Andrzejki

Kolejna wesoła zabawa- trochę wróżb (mam nadzieję, że traktowanych z przymrużeniem oka), śmiechu oraz wspólnej zabawy. 

DZIECI CZYTAJĄ I ILUSTRUJĄ

Rzeczpospolita Polska to nasza Ojczyzna

Święto Niepodległości

Grafika pochodzi ze strony http://www.superkid.pl/

11 listopada obchodziliśmy kolejny już raz 

Narodowe Święto Niepodległości. 

Dzisiaj obejrzeliśmy inscenizację przygotowaną przez naszych starszych kolegów. 

Czuliśmy, że takie wspominanie historii naszej Ojczyzny jest ważne. Pięknie wspólnie zaśpiewaliśmy "Mazurka Dąbrowskiego"- nasz hymn narodowy. A biało- czerwone barwy stanowiły główny element dekoracji. 

Każdy uczestnik koniecznie chciał mieć przypiętą 

biało- czerwoną kokardę.

W klasie dzieci pięknie wytłumaczyły, jak współcześnie możemy być patriotami:

• cieszyć się z tego, że mieszkamy w Polsce,
• mówić i pisać piękną poprawną polszczyzną,
• poznawać Polskę, 
• cieszyć się z osiągnięć Polaków,
• dbać o to, aby wszędzie było ładnie i czysto.   

Jestem Polakiem.

     

Polskie symbole narodowe  

OPOWIADANIE MARCELINY

Jakiś czas temu dzieci wymyślały opowiadania o jesiennych listkach. Marcelinka zapisała swoje opowiadanie. Poczytajcie.

                    Zachęcam wszystkich do pisania:)

STRACHY

Strachy  

Po suficie i po ścianie
Chodzą dziwne niesłychanie
Strachy straszne, strachy złe
I okropnie straszą mnie

Uuuuuuuu.. Aaaaaa...

Mamy takie długie nogi.
Od sufitu do podłogi.
Długie nogi, długie ręce.

Chyba zamknę się w łazience!
Albo lepiej w przedpokoju.
Oj! Zostawcie mnie w spokoju!

Kto zobaczy nas z daleka,
Głośno wrzeszczy i ucieka!
Czasem nawet kapcie gubi.
No, bo strachów nikt nie lubi!

My tupiemy i kichamy.
Prędko! Prędko! Leć do mamy!
My jesteśmy bardzo złe.
Czy się boisz?

 Wcale nie!

Bo jesteście wymyślone-
Z tyłu, z boku, z każdej strony!
Zaraz mocno klasnę w ręce
I nie będzie strachów więcej!

Zaraz tupnę lewą nogą.
I gdzie strachy? Pod podłogą!

                                                                              Jolanta Heller

Dzieci też przeganiały swoje strachy rysując je. 

Czy są straszne? Już chyba nie... :)

Strach Kasi

Strach Pawła

Strach Kacpra

Strach Kasi

Strach Kornelki

Strach Wiktora

Strach Adriana

Strach Marcela

Strach Dominiki

Strach Kamili

Strach Martynki

Strach Marcelinki

Strach Bartosz

Strach Michała

Strach Wiktorii

I na koniec sprawdzony sposób na każdego, nawet najstraszniejszego, stracha:

Przytul stracha

Strach ma strasznie wielkie oczy,
strasznym wzrokiem wokół toczy....
Lecz gdy go za uszkiem głaszczę,
w śmieszny pyszczek zmienia paszczę.

Coś dziwnego z nim się dzieje,

łagodnieje i maleje,
mruży swoje kocie oczy
i w ogóle jest uroczy!

Strach ma strasznie wielkie oczy,
strasznym wzrokiem wokół  toczy,
lecz ty dłużej się nie wahaj
i po prostu przytul stracha !

Konstrukcje

Okazało się, że z tak prostych elementów 

potraficie konstruować ciekawe bryły.

Chwila wspomnień z zimowiska i zabaw jeszcze w sześciolatkach

To dla Was, dziewczyny! Zobaczcie, jak już się zmieniłyście.

Miłego wspominania:)

Gdy znalazłam te zdjęcia, nie mogłam się oprzeć, aby Wam ich nie pokazać. Mam nadzieję, że się podobały?  :-)
A teraz ciąg dalszy:

 To był chyba jakiś dzień budowniczego? 
Wszyscy chłopcy wznosili jakieś budowle.

A dziewczynki miały swoje "dziewczyńskie" zajęcia...